Voor Nederland ben ik twee dagen in Bad Tölz, vijftig kilometer ten oosten van München. Ik ontmoet Joachim en Nico daar om de laatste zaken van het hotel project af te handelen. Ik krijg het geld dat ze ons schuldig zijn, ze blijken eerlijke Duitse kerels. Dat voelt goed, kennelijk was onze keuze om met hen in zee te gaan een goede. Ondanks hun teleurstelling laten ze oprechtheid zien. Wat betekent dat we wellicht in de toekomst nog andere dingen kunnen doen samen.

De vier dagen ervoor, Bangkok. Hot & sticky, in extremis. Ik schrijf er veel, denk veel na over Wang Tian Shu en de laatste twee avonden maak ik lol met David, de Engelse Lonely Planet en Telegraph journalist die ik uit Jinghong ken. Ik zit op een terras wanneer hij voorbij loopt, de wereld is klein.

Van Kunming vlieg ik naar Bangkok en zit tijdens de vlucht naast een heel leuke Chinese dame. We raken in gesprek en dan blijkt dat zij werkt voor Paul, mijn maatje in Yu Xi. De wereld is écht klein.

Ik kom in Kunming aan na een korte vlucht vanuit Jinghong. Alwaar ik Tian Tian achterlaat met een drukke agenda voor Wang Tian Shu. En Brian en Jo als onderhuurders van mijn appartement.

Daarvoor schrijf ik in Jinghong mijn eerste stukken voor Nuzakelijk.nl. Ik heb daar onder de “ondernemersblogs” een wekelijkse column van vijfhonderd woorden, mijn eerste echte schrijfwerk. Erg leuk om te doen. Jullie kennen de meeste verhalen al – ik hergebruik het hotel project en wat ik daarover schreef – maar het herschikken van de verhalen in zelfstandig leesbare stukken van vijfhonderd woorden met een rode draad er door heen slijpt mijn vaardigheden.

Ik baal van de regen en mis Jinghong.