Hoi mensen,

Nou, de fiets huren is de eerste volle dag hier niet doorgegaan. Had weer ernstig de shits, de Imodium liet het zelfs afweten en dan is een fietstochtje teveel van het goede vrees ik. Rustig aan gedaan, beetje door Jinghong gelopen (nooit te ver uit de buurt van een toilet), wat prima kan want ondanks het feit dat hier dik 800 duizend mensen wonen is het centrum van het stadje, ja inderdaad, het stadje, net een uit de kluiten gegroeid dorp. Prima te lopen allemaal. Wel weer een bui regen op mijn dak gehad, kennelijk trek ik regen aan want in Kunming had het acht maanden niet geregend alvorens ik daar twee avonden achter elkaar nat werd, hier had het een half jaar niet geregend voordat ik opdook

. 's Avonds met Arie de Canadees een wandeling langs de rivier gemaakt en geluisterd naar wat hij in vier jaar Jinghong over de plaats, de plannen met de plaats en China in het algemeen heeft geleerd. Een boeiende ervaring moet ik zeggen. Jinghong gaat volgens hem zo ongeveer de Costa del Sol van China worden. De hele oever van de Lancang / Mekong wordt volgebouwd met boulevards, bars, restaurants, hotels, appartementen en wat dies meer zij. En dat proces is in volle gang, zo veel is wel duidelijk. En het is ook wel logisch, het is mooi weer, er is een rivier waarin je kunt zwemmen, er is veel verschillende cultuur, dus voor Chinezen die wel geld hebben om op vakantie te gaan maar die er niet genoeg van hebben om naar het buitenland te gaan is het een ideale bestemming. En als hier zoiets wordt gepland, dan gebeurt het ook. Geen gezeur, just do it. Nike heeft de rechten op die uitspraak maar de Chinezen brengen hem in de praktijk. Ik denk dat Jinghong over vijf jaar onherkenbaar is veranderd. Welicht niet ten goede, maar wel anders. En er is wellicht nog wat aan te verdienen

.

De dag erna met mijn 61-jarige, rokende Duitse hostel-kameraad Luitpold (echt waar, schijnt een oud-Beierse naam te zijn) een tochtje gemaakt richting Mengyang, de foto's hebben jullie al kunnen zien. Ben kennelijk in slechte fysiek, want ik kon Lui zoals hij zichzelf noemt, nauwelijks bijhouden. Daarom gisteren meteen de sportschool in, een uur hardgelopen en aan de gewichtjes getrokken want de buik moet eraf en de conditie dient te verbeteren. Wanneer ik de buik een beetje kwijt ben gaan de sigaretjes weer de deur uit. Na de fietstocht wederom in Mei Mei Cafe belandt. Jaja, ik ontwikkel nu eenmaal snel gewoontes, ik weet het

Zoals gezegd gisteren sportschool, uurtje gerend enzo, daarna met Ming Yue, zie foto's, een van de dames van het hostel, een wandeling gemaakt langs de Lancang / Mekong. Erg gelachen, de hoeveelheid misverstanden door culturele en taalkundige barrieres was aanzienlijk. Kors moet me toch maar eens uitleggen hoe de dynamica van omgang met Chinese vrouwen is, ik snap er nog niks van

Vandaag ben ik weer gaan fietsen (de barbecue consequenties traden pas na terugkomst op), ook al heb ik behoorlijk last van geirriteerde luchtwegen. Ik weet niet of ik een virusje of bacterie heb opgelopen of dat het de stoffige en dieselige atmosfeer is die me parten speelt. Even aankijken maar, gelukkig bevindt zich in mijn rugzak-apotheek ook Ibuprofen, daar heb ik er maar twee van losgelaten op mijn keel. Ben de Lancang / Mekong over dertig kilometer afgefietst naar Gan La Ba, een dorp met daarin een soort van tot attractiepark omgebouwd Dai-dorp. De Dai is de plaatselijke minderheid die het voor het zeggen heeft in Xishuangbanna. Ben het park niet ingegaan want ik had geen zin om me legaal te laten beroven (16 euro entree). Heb een beetje staan geinen met de medewerksters die bij de ingang kaartjes verkochten maar iets regelen qua entree was er niet bij, er stonden steeds teveel Han Chinezen, wier geld uit de zak diende te worden getrokken, om ons heen. Op de terugweg lek gereden en gered door een minibusje, dat me afzette in Jinghong. En net weer met Ming Yue een wandelingetje gemaakt.

En dan is het na al dit feitelijke kroniekenwerk tijd om eens een serieus Chinees onderwerp met jullie te bespreken. En dan bedoel ik een echt Chinees kenmerk. Ik ga er van uit dat de ervaren China reizigers onder jullie dat wel herkennen, indien niet dan hoor ik dat graag want dan is er iets ernstig mis met mijn observatievermogens. Ik heb zoals gezegd een paar avonden geleden met Ari de Canadees doorgebracht en tijdens dat gesprek bedacht ik mij dat er voor China maar een goede ondertitel te bedenken is. Met 'ondertitel' bedoel ik wat je onder 'China' zou zetten wanneer je het op een billboard of iets dergelijks in een kernachtige uitspraak zou willen kenmerken. En die ondertitel is 'Under construction'. Geen twijfel over mogelijk. Er wordt fysiek gebouwd en bebouwd, er wordt aan de samenleving gebouwd, er wordt aan de economie gebouwd, bouwen, bouwen, bouwen. En al dat fysieke gebouw leidt, samen met het feit dat er 1,3 miljard Chinezen zijn die allemaal gehoord willen worden, tot lawaai. Vreselijk veel lawaai, van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat, China is by far het meest luidruchtige land waar ik ooit ben geweest. Kunming en Jinghong staan makkelijk op plaats 1 en 2 van mijn rijtje met meest lawaaiige steden. En aangezien daar ook steden als Istanbul, Tirana en Skopje op staan kun je je misschien enigszins een voorstelling maken van wat ik bedoel. De claxon is het onderdeel van de auto dat echt niet stuk mag zijn en deze dient derhalve voortdurend en intensief op correct functioneren te worden gecontroleerd. Daarnaast alle bouwputten met gehamer, gedrilboor, af en aan rijdende vrachtwagens en knetterende laspistolen. Verder schreeuwende, roepende, lallende, in mijn oren elkaar steeds verwensende Chinezen, heel veel daarvan ook. Muziek uit alle winkels, rochelende winkelmeisjes die de opbrengst van het gerochel op luide toon in de vuilnisbak of daarbuiten deponeren. Wat een hoop herrie. En toch is het nog steeds leuk., je gaat de herrie ook wel als een soort van charmant zien, het hoort erbij en is hier dus ook op een bepaalde manier wel normaal. Je kunt je er makkelijk aan ergeren, mijn Duitse kameraad Luitpold deed dat nogal, die is hem inmiddels al gesmeerd richting rustiger streken, maar dan houd je het niet lang vol in China. En dan is het lawaai nog minder dan een paar jaar terug, want inmiddels zijn de brommers voor het grootste deel elektrisch...

Groet uit een lawaaiig en inmiddels ernstig heet Jinghong.