Dag allen,

Nou, in de herhaling dan maar: ik heb een hekel aan Amerikanen en ik snap beter en beter waarom een groot deel van de wereldbevolking die opinie deelt en zelfs overtreft door er steeds bommen op te willen gooien. Twee incidenten hebben de ietwat gedempte gevoelens van een paar weken terug weer doen oplaaien.

Het eerste incident was met een jong maar niet zo heel erg jong backpacksetje. Zo ben ik de rondreizende stelletjes gaan noemen waarvan het overgrote deel volstrekt onderling uitwisselbaar is. In ieder geval voor mij maar waarschijnlijk ook voor elkaar, ik betwijfel of ze het zouden merken indien ze in het donker op de verkeerde hostelslaapzaal terecht zouden komen. Alleen maar bezig met 'bijzonder zijn', stapels reisgidsen op tafel ernaast, de 'reis' moet gepland. Twee dagen Jinghong, we willen alles zien en de wereld moet het weten. Geen enkele diepgang, alleen met elkaar bezig en met niet-hier zijn door electronisch contact met iedereen te houden. Ik weet het, aan dat laatste maak ik ook schuldig maar er zijn verschillende manieren om het te doen zeg ik dan maar. Dit setje, die ik al drie dagen lang op verschillende plaatsen was tegengekomen en nog nooit met anderen dan met elkaar had zien praten, besloot op luide toon politiek correct te gaan doen door op een chinees terras de hele chinese overheid voor rotte vis uit te maken en te beweren dat geen enkel totalitair regime iets goeds kan voortbrengen, geen discussie over mogelijk, het is allemaal even slecht, alleen Amerikaanse democratie kan het leven van iedereen mooi maken. Aangezien het tegendeel van deze bewering hier werkelijk overal om je heen te zien is, vraag ik me af hoe gehersenspoeld je moet zijn door de heren Bush en Cheney en hun neocon trawanten om dit te geloven. Het is je reinste ideologie en wel gebracht op de toon van een alwetende. Zoals altijd met overtuigde ideologen het geval is. Alle ruimte voor nuance verdwijnt, tegenspraak en kritiek worden beschouwd als vijandigheid en als bewijs van het verstandelijk onvermogen van de uitter ervan. Begrijp me goed, er gebeurt hier een hoop wat echt niet door de beugel kan en ik had tegenover mijn voormalige schoonvader, een gewezen Albanese communist, ook altijd een hele mening over het systeem waarvan hij zei dat er wel degelijk goede dingen in gebeurden, maar de Chinese oveheid slaagt er wel in om de levensstandaard van 1,3 miljard mensen in hoog tempo van ijzertijdniveau naar tweede wereld niveau te brengen. En dat vraagt kennelijk offers. Offers, die in ons, volgens het setje nagenoeg perfecte, systeem zijn gebracht door al die miljoenen mensen die gedurende de tweehonderd jaar die lagen tussen het begin van de industriele revolutie en de emancipatiegolf van begin vorige eeuw zestien uur per dag in een donkere fabriek zaten. Bovendien is de schaalgrootte waarop de Chinese overheid moet denken van een dusdanig andere orde dan waar wij aan gewend zijn, dat oordelen over goed en slecht ten aanzien van wat zij doen in mijn ogen vrijwel onmogelijk is. De hele Nederlandse, in vier lagen opgedeelde overheid heeft te maken met dezelfde complexiteit, beoordeeld in termen van aantallen inwoners, als een stevige Chinese stad. Waarvan er vele zijn. En dan laten we het platteland nog even buiten beschouwing. Waar de meeste Chinezen wonen. Natuurlijk, we kunnen best bepaalde aspecten van het lokale beleid tegen het licht houden en daar inhoudelijk gefundeerde kritiek op hebben, maar dat is wat anders dan alles wat hier gebeurd naar de vullisbak te verwijzen. Veel te makkelijk.

Het tweede incident speelt zich een paar dagen later af, wederom een Amerikaan die zo hard praat dat ze hem drie terrassen verder kunnen verstaan. Verklaart het Amerikaanse contractrecht tot het beste ter wereld en het chinese bier tot het slechtste. Beide niet waar. En bovendien, daarna verkondigt hij luidkeels hoe goed zijn Chinees wel niet is en dat hij hier al tien jaar woont. Kennelijk met frisse tegenzin, te oordelen naar de negatieve toon die hij er op nahoudt over werkelijk alles dat Chinees is. Helaas moet ik dan ook concluderen dat het grootste deel van de Amerikanen die ik hier tegenkom bijzonder onhebbelijke en ongenuanceerde mensen zijn. Dat kan natuurlijk liggen aan het feit dat zij, de groep die ik hier tegenkom, het resultaat zijn van een 'filterproces', daarmee bedoelend dat zij geen representatieve afspiegeling van de totale groep Amerikanen vormen. Maar dan nog, zij zijn wel degenen die de Amerikanen een slechte naam bezorgen en volgens mij terecht.

Dan, als terzijde