Hoi lezers,

En zoals dat gaat, de ene keer is het excuus luiheid, de volgende keer drukte

. Ben zoals jullie weten de afgelopen weken begonnen aan 'mijn nieuwe opdracht' als interimmanager, life goes on moesten we maar zeggen. Voordat ik begon had ik er geen idee van hoeveel het invullen van de positie van manager van de bar van het Dali Hump Hostel zou lijken op het leiden van de afdeling systeemontwikkeling van het CBS of het opstarten van een programma rondom slimme meters voor Nuon. Nou vragen jullie je misschien al af wat die twee opdrachten in vredesnaam met elkaar gemeen hebben, laat staan het opstarten van een bar in Dali, Yunnan, China. Ik verklaar me nader en zal daarbij proberen niet al teveel als een leraar in interimmanagement over te komen, alhoewel dat moeilijk zal worden.

Op mijn eerste werkdag ruim twee weken geleden was ik natuurlijk wel enigszins nerveus, de verwachtingen waren hoog, de opdracht iets wat ik nog nooit eerder had gedaan. Tot zover geen verschillen met andere opdrachten. Hoe ga je dan te werk? Welnu, er is dan eigenlijk maar een keuze en dat is behoorlijk 'common sensical' zoals de Engelsen zouden kunnen zeggen. Rondkijken, praten met collega-managers in de organisatie, vooral ook praten met de opdrachtgever, in dit geval de ondernemer wiens geld ik ga uitgeven. Kijken in de organisatie die je gaat leiden, praten met de medewerkers en het zittende management. In dit geval allemaal heel beperkt qua aantallen, de complexiteit zit hem hier natuurlijk in de taal- en cultuurverschillen, waar we heet eerste, echteverschil met eerdere opdrachten in ontdekken.

Chinezen hebben, zoals Aziaten in het algemeen heb ik me laten vertellen, een meer holistische kijk op dingen, daar waar wij Westerlingen een meer analytische benadering hebben. Confucius versus Aristoteles. Beide heren wierpen hun schaduw ver, ver vooruit, constateren we nu. De holistische benadering betekent dat mijn opdrachtgever meer een algemeen beeld schetst van de situatie die hij graag bewerkstelligd zou zien, daar waar de directeur ITS-CBS en de directeur Nuon Monitoring meer precieze aanwijzingen geven over de dingen die geregeld moeten worden. Algemeen beeld versus lijstjes, het is een op deze plaats ietwat aangedikt verschil maar het verschil is er. Dit verschil betekent dat het me wat meer moeite kost om een voor mij werkbare opdrachtomschrijving te vinden, iets waar ik tot op heden zelfs nog niet helemaal uit ben.

Terwijl je aan de langere termijn werkt door te communiceren met al je 'stakeholders', helaas onontkoombaar managementjargon in dit verband, dien je natuurlijk wel de meest urgente problemen op te lossen. En dat doe je nu eenmaal het beste door lijstjes af te werken, daar kan de holistische benadering zelfs problematisch zijn. Nadat ik dus een paar dagen om me heen had gekeken, zag ik wel ongeveer waar de grootste en, vooral, meest urgente problemen zaten. En die kon ik makkelijk opschrijven in de vorm van een plannetje. En daar werd mijn opdrachtgever heel erg blij van, hij had overduidelijk nog nooit eerder te maken gehad met een redelijk gepokte en gemazelde manager, Western style. Zorgen dat de bar goed gaat lopen qua operatie (paar procedures opstellen, medewerkers trainen, routines aanbrengen in hun dagelijkse werk, heel erg basaal allemaal), zorgen dat we de bar positioneren daar we willen (wordt het een 'late night watering hole' of wordt het een rustig, zaterdagnamiddag-cafe of iets daar tussen in) en zorgen dat er een plan komt om de nieuwe positie uit te venten. Allemaal dingen die in een paar weken te doen zijn. Wederom, geen grote verschillen met opdrachten die ik in Nederland deed. Management blijkt wel een vak dat tot op zekere hoogte losstaat van datgene dat je managed maar geen raketwetenschap.

En op dit moment ben ik dus bezig met het uitvoeren van dat eerste plannetje, dat ik aan het managementoverleg heb gepresenteerd om het commitment van al mijn collega-managers te verkrijgen, iets wat al mijn voorgangers hadden verzuimd, onvergevelijk. Drie pagina's dik, en onderwijl ben ik dus in gesprek met alle belangrijke mensen in de organisatie om te kijken waar we lange-termijn naar toe willen. Iedereen blij tot nu toe, niet in het minst ikzelf. Al een hoop geleerd over toerisme en de toeristische industrie in China, veel vertrouwen gekregen in mijn eigen vakbekwaamheid in internationaal verband en in een totaal nieuwe omgeving, en als klap op de vuurpijl kwamen gisteren de eerste aanvullende vragen vanuit mijn opdrachtgever al. Hij wil ten eerste dat ik al mijn collega-managers ga leren om korte termijn plannetjes te maken en dat ik hen ga helpen bij het inregelen van routines en procedures in hun afdelingen, ten tweede wil hij een plan voor het ontwikkelen van een behoorlijk uitgebreide website die alle aspecten van toerisme in zuidwest-China moet dekken. Dé portal voor toeristen die naar Yunnan en Sichuan komen moet dat worden. Spannend. En ik had nooit kunnen voorspellen dat ik mijn diensten ging aanbieden voor 200 euro in de maand, want dat is wat ik nu verdien. Het kan verkeren. Tot slot, het grootste verschil dat ik heb ontdekt met de opdrachten die ik in Nederland uitvoerde, is dat er veel minder stress op staat. Er is wel degelijk druk om op korte termijn tot resultaten te komen maar dat gaat allemaal toch op een wat meer laidback-achtige manier, ook al omdat 'guanxi' zo belangrijk is, het goedhouden van de relaties met je omgeving. En daar kunnen de Chinezen mij nog weer van alles over leren.

Tot slot nog wat losse opmerkingen over mijn bezigheden met de Chinese dames. Sommigen van jullie hebben wellicht al gezien dat Christina het nodig vind om onder het pseudoniem 'Gemuse' de blog te belasten met allerlei in mijn ogen idiote uitingen. Ik zal proberen deze uitingen tijdig te verwijderen zodat jullie er niet al teveel last van hebben maar dat zal niet altijd lukken. Ik heb de relatie eerder deze week beeindigd en zij blijkt dat wat lastig te verteren. Getuige de ongeveer vijftig telefoontjes en veertig smsjes die ik sindsdien per dag krijg. Ik heb daar best een vervelend gevoel over, ik wil niet in de positie zitten waar ik iemand beschadig maar kennelijk is dat al te laat. Ik heb geprobeerd er communicatief over te zijn, maar iedere vorm van communicatie wordt uit zijn verband getrokken en dat heeft dus geen zin meer. Ik probeer er niet meer op te reageren en vraag jullie op deze plaats om dat ook niet te doen. Ik hoop en vermoed dat het dan vanzelf wel een keer ophoudt.