Wonderlijk hoe snel mijn kijk op mijn toekomst is veranderd de laatste weken. Van een toekomst als hotelier tot een toekomst als handelaar in versnellingsbakken, als would-be restauranteur, als adviseur in thee-kringen en nu misschien als COO voor een tranformator fabriek. De kansen rijgen zich aaneen en het lijkt me allemaal leuk. En dat doet mijn opportunistische gemoed wel deugd moet ik zeggen. De grootste uitdaging lijkt het vinden van een enigszins betrouwbare en bestendige koers voor de komende tijd.

“Dertien jaar, ...” antwoordt Alec op mijn vraag hoe lang hij al in China woont, “...eerst voor Siemens gewerkt en nu bij een voormalige klant van me uit mijn Siemens tijd.” Hij woont en werkt in Shanghai en komt naar Jinghong voor zijn lol. Zijn vrouw is Dai, de lokale minderheid die hier in Xishuangbanna in de meerderheid is. Zijn lol bestaat uit drinken met zijn schoonfamilie. Ik weet uit eerste hand dat de Dai er een fijne levenshoudig op nahouden. Eten en drinken staan daarin centraal. Tijdens ons bezoek aan zijn huis in een dorpje op drie boogscheuten van Jinghong is het goed raak. Er komt een grote fluitketel, nee, enorme fluitketel op tafel. Daar gaan drie zakken ijsklontjes in en vervolgens twaalf flessen bier. De ketel is echt enorm. Maar is na een half uur leeg...

Alec is de baas van een transformatorfabriek. We babbelen over onze wederwaardigheden in China en uiteraard ook over ons verleden en wanneer hij erachter komt dat dat verleden van mij wat management ervaring heeft opgeleverd raakt hij geïnteresseerd. “Wat ben je van plan de komende tijd?” vraagt hij me. Ik vertel hem over het restaurant, de versnellingsbakken maar vooral ook over de noodzaak om echt haast te maken met de taal wanneer ik terugkom uit Europa. Hij geeft me advies: “Leer die taal! Zodra je Chinees goed genoeg is voor alledaagse praatjes, bel me dan. Ik heb over een jaar of zo een COO nodig en misschien heb jij daar wel zin in?” Hmmm...

Wang Tian Shu Deli is waar ik mijn dagen doorbreng. Naast wat sporten dan. Er is het nodige mis met het restaurant en er moet derhalve gewerkt worden. Ik zet een nieuwe administratie op, Tian Tian is bezig met het onder controle krijgen van het personeel dat anderhalf jaar geen manager heeft gehad. Er ligt een hoop achterstallig onderhoud dat we stap voor stap aanpakken. En ik ben in gesprek met twee van de oprichters over het overnemen van hun aandeel. Voor weinig want er is alleen potentie, de cijfers over vorig jaar zijn krap aan zwart. Een beetje winst maken gaat een hoop energie kosten. Maar het zou me wel de basis bieden die ik zoek.

Tian Tian zal het echter de komende maanden alleen moeten doen want... het is zover! Ik heb mijn tickets geboekt en kom dus naar Europa. Dus, lieve volgers, na anderhalf jaar lezen over mij is de tijd weer daar voor een biertje, een goede maaltijd en een goed gesprek in eigen persoon. Half juli kom ik na een week reizen aan in Nederland. Zal wel druk worden want ik wil natuurlijk zoveel mogelijk mensen ontmoeten terwijl er ook gewerkt moet worden aan de versnellingsbakken en aan de opdrachten voor de theehandelaar. Leuk vooruitzicht. Ik plan twee tot drie maanden. Tot gauw.