Slenteren
Dag allen,
Weer een slaperig dagje gisteren. Stephanie, Erwin en ik hadden wat te vieren de dag ervoor en dat hebben we gedaan in Pier 12, een van de restaurants van het Ramada hotel hier. Goeie vis. Uit Nederland overigens. Goeie wijn ook, niet uit Nederland. Daarna in het Ramada naar een club gegaan, de Qube, jaja, met een Q. Om daar binnen te komen moet je meer geduld hebben dan om China binnen te komen. Het vereist ongeveer dezelfde handelingen: paspoort laten zien, pasje kopen, fotootje laten maken. Maar het duurt langer. Was op zich wel de moeite waard, we konden daarna getuige zijn van het optreden van de Filipino's (deze naam is een toevoeging van de schrijver), een coverband bestaande uit louter Aziatische gastarbeid(st)ers. Die zes keer per week dezelfde show opvoeren dus erg geinspireerd was het niet maar vermakelijk wel. En met Erwin in een club belanden is altijd goed voor een hoop pret. En voor vemoeidheid de dag erna.
Daarvoor was ik met Stephanie op pad gegaan om wat dingen te regelen. Zij had wat te doen voor haar verblijfsstatus hier en ik moest nog een herhalingsprik tegen hepatitis-B regelen en het leek mij gezien mijn wortelkanaalbehandeling van vorige week geen slecht idee om daar enige nauwkeurigheid in te betrachten. Afijn, na een middagje rondrijden door Doha en in het geval van Stephanie praten met een allervriendelijkste, Belgisch klinkende dame op de Nederlandse ambassade en in mijn geval praten met een allervriendelijkste helpdesk-Qatari in witte dishdash in het ziekenhuis waren we...bijna geen steek verder. We zijn in Arabisch gebied en daar moet je geduld hebben. Met mijn maatje Max praat ik altijd gekscherend over 'de apenlanden' (alle landen die je tegenkomt als je met de auto van Nederland naar Griekenland rijdt ná Slovenie en wij mogen dat zeggen met onze achtergrond). Daar moet je al geduld hebben maar kennelijk is de vereiste hoeveelheid geduld die nodig is om zaken geregeld te krijgen een functie van de afstand tot Nederland. Niet lineair. Zijn jullie daar nog? Hoe dan ook, Stephanie weet nu echter ongeveer hoe ze haar dingen zou moeten regelen, ik weet ongeveer waar ik mij kan vervoegen voor de gewenste prik dus uiteindelijk hebben we onze zegeningen geteld want we waren toch wel een steek verder, namelijk 1 stapje en dat is hier al heel wat. Voor ik nu al te klagerig overkom, dat is beslist niet de bedoeling, ik geniet er echt met volle teugen van. Ik vind de wijze waarop men hier aankijkt tegen dingen en tegen geregel echt een verademing na een aantal hectische jaren in Nederland. De nadelen zijn natuurlijk duidelijk maar de voordelen voor mij in ieder geval ook. Had dat gevoel in Kosovo, een van de bovenvermelde apenlanden, al, maar hier is het weer het hele jaar mooi dus het is hier nog nadrukkelijker. Slenterend leven, heerlijk.
Gisterenochtend heb ik de auto van Stephanie geleend om de inmiddels in mijn hoofd wereldberoemde prik te kunnen gaan halen. Het ziekenhuis waar we eergisteren waren was het algemene ziekenhuis. Er is ook een commercieel ziekenhuis, die had ik al aan de lijn gehad en daar was de prik halen geen punt. Mijn idee was echter dat het algemene ziekenhuis goedkoper zou zijn en dat bleek ook wel. Op aanwijzingen van de dishdash in het ziekenhuis vond ik vandaag de dependance waar ze alle vaccinaties geven, heel toepasselijk de Vaccination Unit genaamd, alwaar de prik gratis bleek te zijn. Voor iedereen, dus ook voor mij. Leve de oliedollars. En de sheikh die zijn volk (en anderen) ook wat gunt en het niet allemaal zelf houdt. De man schijnt overigens goed te zijn voor 2 miljard dus hij kan het missen, zo'n prik.
Naschrift:
Wat ik in de eerste versie van dit verhaal was vergeten te melden, was dat de PS baas van GBM feedback heeft gegeven op het gesprek dat ik met hem heb gevoerd vorige week. En die feedback was precies waar ik op hoopte: hij wil graag verder praten op het moment dat er concrete programma's te managen vallen alhier. En dat zou de komende maanden maar zo kunnen gebeuren. Goed nieuws, dus, ik kan het nog.
Reacties
Reacties
Hi Nuhi,
Wat maak je er prettig leesbare verhalen van, mijn complimenten. Heb je al geïnformeerd of je een prik nodig hebt voor het feit dat je een prik hebt gehad tegen h-B? Je weet het maar nooit.
Krijg de indruk dat het, ondanks de tegenvallers hier en daar, goed met je gaat. Keep it that way!
Ik kan me er nog steeds wat bij voorstellen hoe het kan zijn om met Erwin een club in te gaan. Dansvloer na 5 min weer voor jullie alleen beschikbaar zeker en omringd worden door wat nors kijkende locals......of iets in die strekking. Lachen man! Doe hem/ze de groetjes, voor wat het waard is.
Zo nu moet ik snel weer aan de bak anders stroomt mijn bureau over van nog af te wikkelen klussen en ga ik me regeren aan de continu overgaande mobiel.
Keep going strong!
Groeten,
LB
Tuurlijk kan jij het nog!
Nuhi, dat jij het nog steeds kan daar twijfel ik niet over, maar laat het Account Management maar aan mij over. Wanneer moet ik de deal komen sluiten ;)
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}