Dag allemaal!

Gelukkig, er gebeurt weer van alles! Mooie plannen gemaakt om vrijdag met Erwin en Stephanie auto's en boten te gaan kijken, Erwin is in de markt voor de betere toys-for-boys. Echter niet gerekend op het feit dat men in Qatar op vrijdag toch vooral bezig is met bidden en niet met toys-for-boys verkopen. Alles dicht derhalve. Niet getreurd, na enig gesputter van mijn kant ('Nee, geen zin, wil niet de hele dag op dat eiland zitten!') heb ik mij, voorzien van een rubberen ruggegraat als het aankomt op groepsdruk, laten overhalen om samen met Hannie, haar man Samie, Erwin en Stephanie met de boot van Hannie en Samie wederom naar Banania te speren. En ditmaal serieus, tjongejonge. Blij dat ik me heb laten overhalen (Erwin, Steef, thanks en niet alleen hiervoor, ook voor de prachtige twee weken!!) want dit avontuur had ik niet willen missen. Er kwam eerst een hele volksverhuizing op gang, want naast de genoemde mensen gingen er ook drie honden mee. En eten voor twaalf dagen, drinken voor twee weken, een barbecue, jeu-de-boule boulen, twee enorme zakken houtskool, kisten met potten, pannen, borden en ander keukengerei, een windscherm van een kilometer, er kwam geen eind aan. Dat spul moet eerst van de auto in de boot, vervolgens van de boot op het eiland, wat over is moet van het eiland weer op de boot en vervolgens weer naar de auto. De eerste en laatste etappe worden hier uiteraard uitgevoerd door hulpjes aan wal, maar de tweede en derde etappe sta je toch zelf voor aan de lat. Maar het was het allemaal waard. Jullie hebben maar een paar plaatjes kunnen zien maar het was een geweldige dag. Veel mensen op het eiland, wij hadden erg leuk gezelschap. Samie bijvoorbeeld spreekt fantastisch brak Nederlands, veel schuttingtaal met een Arabisch accent, zo gelachen. Helemaal goed. In het donker naar huis en naar bed, na het uploaden van wat fotomateriaal.

De dag erna was het dan toch auto's en boten kijken. Twee boten en vier dealers later had Erwin qua boot wel zo'n beetje een keus gemaakt (25 voet Boston Whaler met twee keer 140 PK, goed werk), qua auto's was het nog helemaal open, alhoewel Erwin, en ik trouwens ook en misschien nog wel meer, bij de laatste dealer accuut verliefd werd op de grootste auto ooit, een Dodge Ram met een 5,7 liter HEMI en heel veel electronisch speelgoed aan boord. In Nederland nauwelijks te koop want rijdt 1 op een emmer en past in geen enkele garage, hier voor 28.000 euro. Brandhagelnieuw. Haha. En ik de afgelopen jaren maar kruiwagens met geld tegelijk richting auto's rijden, hmmm. Maar goed, eenmaal thuisgekomen nog een beetje op internet autootjes gekeken, komt Erwin een Jeep SRT8 tegen, particuliere verkoop. Hij bellen, een Qatari aan de lijn, uurtje later afgesproken om naar de auto te gaan kijken en er in te rijden. Ik had Erwin eerder deze week al gewaarschuwd, rijden is kopen met zo'n ding (althans wanneer je beschikt over poor impulse control zoals Erwin en ik

En toen begon de echte reis naar China. Zondag om half zes Qatari-tijd opgestaan, da's half vier in Nederland. Tasjes gepakt want daar had ik natuurlijk 's avonds geen zin meer in en een lift van Erwin naar het vliegveld gekregen. Vluchtje van niks naar Dubai en in Dubai na wat gerommel op het vliegveld, vooral heel veel heen en weer rijden tussen de verschillende terminals die ze er daar op nahouden, voor niks geld gewisseld, inclusief de halve (!) Bahreini dinar die ik nog had, toen op de monorail richting de eerste Discovery / NGC site die ik op het oog had. De Burj Khalifa. Voorheen de Burj Dubai. Groot. Mooi. Kijk maar naar de foto's, ik hoop dat het enigszins overkomt maar dat kan eigenlijk niet. Ik kon er helaas niet in, er schijnt wat met de liften niet in orde te zijn. Goede reden om terug te komen naar Dubai (hieronder volgt straks nog een reden die is grappig voor jullie maar minder leuk voor mij op dat moment

Na de Burj bewonderd te hebben ben ik door de ernaast gelegen Dubai Mall gaan dwalen om naar het Aquarium en de Onderzee-zoo te zoeken. Gevonden, erg vermakelijk ook allemaal, zie de plaatjes. Toen naar buiten om een sigaretje te roken, jaja ik weet het, niet doen maar toch. Ik stond me net al stomend af te vragen wat ik met de rest van mijn tijd ging doen in Dubai toen er een toeristenbus stopte, de meesten van jullie zullen ze wel kennen, volgens mij zijn ze er ooit in Barcelona mee begonnen, dubbeldekker, heel veel zonnecreme en in drie uur langs alle sites. Zie foto's, Hyatt, zeil-vorming hotel met helicopterpad en als klap-op-de-vuurpijl het idiote ding de Ski Dubai. Midden in de woestijn het hele jaar door sneeuw, wie dat heeft verzonnen moeten ze eens met diegenen laten praten die in Nederland gloeilampen willen laten verbieden. Lekker belangrijk.

Toen naar het vliegveld om in te checken voor mijn vlucht naar Beijing. Lekker op tijd daar, fotootjes gepubliceerd voor jullie vermaak. Ook wel voor mijn eigen vermaak hoor, ik vind het maar wat leuk allemaal dat geblog. Toen inchecken en bij dat inchecken raakte ik verzeild in een potje grieks-romeins of misschien albanees-chinees worstelen met woorden. Ik had een enkeltje en dat mocht kennelijk niet. Ik moest en zou een ticket naar Nederland produceren anders werd ik door de grondcrew-bazin niet ingecheckt. Al mijn voorstellen werden van tafel geveegd al voordat er uberhaupt naar geluisterd werd, ze draaide gewoon steeds haar mantra af: 'Must buy ticket home-country or no go China!!'. Als ik dan van Kunming naar Hongkong of Hanoi of waar dan ook een ticket koop, vroeg ik, 'Must buy ticket home-country or no go China!!'. Maar misschien mijn ticket omzetten naar een retour Dubai-Kunming, dan? 'Must buy ticket home-country or no go China!!'. Pfff. Heb mijn deel pennelikkers wel weer gehad de laatste weken. Uiteindelijk ben ik naar de balie van Emirates gelopen, heb daar een refundable en changeable enkeltje Kunming-Dubai gekocht (ik vertikte het om bij China Southern nog geld uit te geven) voor 20 mei en toen ik daarmee terugkwam was de chinese ijzeren dame na enige assistentie van een erg aardige arabier (wederom!) eindelijk geneigd mij toch in te checken. En nu zit ik in Beijing, joepiee!! Goede vlucht gehad want de hele vlucht geslapen en over anderhalf uur door naar Kunming. Waar Kors me opwacht op het vliegveld.