Dag allemaal,

Reizen heeft een vervelend element met soms onverwacht grappige uitkomsten: de hele tijd het gevoel van op je hoede te moeten zijn of in ieder geval alert. Op je hoede voor verlies of diefstal van paspoort, centjes, camera en andere belangrijk te achten spullen. Alert op mogelijk leuke mensen, plaatsen, dingen, gebeurtenissen, etcetera. Daar waar deze alertheid je soms moe maakt, heeft ze in mijn geval de afgelopen dagen geleid tot de volgende observatie. Volgens mij wordt de bevalligheid van Aziatische dames voor een belangrijk deel bepaald door hun voeten. Niet dat ik een voor voeten overgevoelige fetishist ben, althans het is mij niet bekend, maar ik zie opvallend veel welgevormde voeten om me heen. Er zijn verschillende invalshoeken voor mogelijke verklaringen van dit fenomeen. Bijna iedereen loopt hier bijna blootsvoets. Dat wil zeggen op slippers, sandalen of, ingeval van dames, op andere niemendallerige touwtjes- of hoge hak-exemplaren met voldoende ventilatie. Uiteraard is dit in hoge mate ingegeven door klimatologische omstandigheden. Bontlaarzen verwacht je niet bij 40 graden en 90% luchtvochtigheid. Deze omstandigheden kunnen veroorzaken dat ik eenvoudigweg meer voeten zie dan in Nederland, dus ook meer mooie (de statistische benadering) en / of dat de mooie me meer bijblijven dan de minder mooie (de psychologische benadering). Het kan andersom geredeneerd ook betekenen dat het minder stringent inpakken van de voeten een weldadig effect heeft op de bevalligheid ervan. Of beter gezegd, het Europese insnoeren in Italiaanse mode of in warme, alles strak omhullende creaties, leidt tot hamertenen, eeltknobbels, ingegroeide nagels en andere misvormende fenomenen (de fysiologische benadering). Volgens mij drie goed wetenschappelijk testbare hypotheses, dus als iemand nog een socioloog, anthropoloog of andere -loog weet die om een onderwerp verlegen zit, ga je gang.

Naast in de weer te zijn geweest met beschouwingen over voeten, hetgeen ongeveer aangeeft hoe druk ik ben want als je daar tijd voor hebt heb je geen gevulde agenda, dat beloof ik jullie

Terug naar bier en fietsen. Gisterenavond met een Amerikaan zitten praten die, in tegenstelling tot zijn landgenoten van de dag ervoor, wel aangenaam gezelschap was. Gelukkig. Phil is zijn naam, op reis met zijn in Beijing woonachtige zoon Josh. Vietnam-veteraan, gescheiden, woont en werkt in Florida en is een van de bijzondere en schaarse Amerikanen die wel tegenover niet-Amerikanen, en bovendien genuanceerd, kritisch durft te zijn op gedrag van zijn landgenoten en overheid. En dat leverde aangename conversatie op over koetjes en kalfjes maar ook over zaken als oorlog en vrede. Vanochtend de kater enigszins van me afgeschud, wat overigens wel meeviel want ik heb gisteren Harbin bier ontdekt, 3,6% alcohol en smaakt een beetje als maisbier, niet slecht. Overigens heb ik hier vorige week een item op televisie voorbij zien komen waarin Ruud Gullit voor een groot bord met Harbin Beer stond te oreren. Geen idee waar het over ging want het geluid stond uit en karakters lezen gaat mij nog niet zo goed af haha. Wie kan mij vertellen wat Ruud in China doet?

Zojuist weer een fietstochtje gemaakt. De foto's in de serie 'Ghasa en omstreken' spreken voor zich. Het landschap ten zuidwesten van Jinghong was deze keer het reisdoel. Uiteindelijk kwam ik uit op een heuvel met een rubberplantage. Ben het betonnen pad dat omhoog slingerde achter de rubberbomen langs naar boven gevolgd en werd beloond met een schitterend uitzicht. Was wel vermoeiend, op een te kleine fiets een te steile helling op karren. Maar goed tegen de buik en voor de conditie.

Naschrift: het goede antwoord op mijn vraag over Ruud Gullit is te vinden op http://english.cctv.com/program/sportsscene/20100326/101746.shtml

Met dank aan Kors!