Hoi volgers,

Eergisterenochtend ben ik van KunMing naar HaiKou gevlogen. Was afzien want ik lag 's ochtends om vijf uur op bed na het doen van studentikoze drinkgelag spelletjes met een Noor, een Schot, een Israeli en twee Chinese dames in de Hump bar. En moest om acht uur op om mijn vlucht van half elf te halen. Met vlinders in den buik kun je wel stellen. En behoorlijk ook, ik heb het flink te pakken van Song, een van de vermelde dames. Tijdens het verblijf ervoor in KunMing bleken de vlinders rondom Lily verdwenen en dat haar duidelijk maken was gezien alle taalbarrieres een forse missie waarvan ik nog steeds niet zeker ben of dat is gelukt. Ik lijkt wel een Belg, daar kunnen Walen en Vlamingen elkaar ook niet uitleggen dat de liefde over is

. Enfin, gisterenmiddag en -avond zitten chatten met Song (ook even met Kors maar Erwin's belletje heb ik zelfs weggedrukt, sorry ouwe!) nadat ik 's ochtends de fiets in orde had gemaakt. Inderdaad, de fiets. Want straks gaat het gebeuren, vijf dagen fietsen op HaiNan. Bedoeling was een week maar dat worden vijf dagen in verband met visumgedoe en een afspraak met Tjeerd in HongKong op 18 juni. Tussendoor moet ik wat ruimte inbakken voor eventuele tegenslag want als rechtgeaarde manager die ik ooit was is het devies 'Plan for the worst, hope for the best' in gevallen waarin het er op aan komt en rondom verlopende visa komt het er op aan want 'overstaying' kost vijftig euro per dag.

Voor het fietsplan had ik contact gezocht met de Hainan Bike Association en die hadden mijn mailtje doorgestuurd naar ene mevrouw Marian uit de U.S.A. die al ruim zeven jaar in China woont waarvan bijna vijf in HaiKou. En die vloeiend Chinees spreekt. En die van fietsen houdt. Moet wel want ze is twee jaar geleden van HaiKou naar BeiJing gefietst via een flinke omweg, totaal vijfduizend kilometer. En op die fiets ga ik de komende dagen rijden. Een stalen Panasonic toerfets in twee delen, want dat is handig wanneer je er mee wilt reizen. Met brommerbanden (lees: mountainbikevelgen en -banden) want dat is handig op onverharde wegen. En het is de enige fiets op Hainan die mij past, alle huurfietsen zijn te klein en voor vijf dagen aaneen is een goede maat wel van belang. Ik mocht de fiets huren op voorwaarde dat zij mee mocht. Vreselijk, fietsen op HaiNan met een gids en tolk die alle mooie plekken weet en alle wegen kent die naar die plekken toe lopen

. Deal gemaakt over kosten, fiets in orde gemaakt, tegen al mijn principes en vooroordelen in een Skill Shimano pakje gekocht want dat was de enige manier om aan een koersbroek met schouderbanden te komen en vandaag om acht uur gaan we rijden. Vier etappes van gemiddeld honderd kilometer en de vijfde dag 's ochtends nog een beetje door de buurt fietsen en dan met de bus terug naar HaiKou. Zonder computer dus de belevenissen lezen jullie naderhand pas. De spullen blijven hier in het hostel achter, minus de dingen die ik voor een dag of vijf nodig heb en die in de fietstassen van Marian passen. Dus fietsen zonder rugzak, da's in ieder geval mooi.

De grootste uitdaging vormt waarschijnlijk het weer. Marian weegt een kilo of negentig, dat weeg ik al lang niet meer dus qua tempo zal ik het wel bij kunnen houden, zeker bergop. Ook de afstanden zijn te doen maar of het weer ook te doen is, ik weet het niet. Gisteren en vandaag heb ik wat verdwaasd van de klamme hitte rondgelopen, vandaag zoals gezegd in mijn van airco voorziene kamertje zitten chatten, gisteren met een andere gast in het hostel zitten kletsen maar erg actief kon ik niet zijn. Het is hier heel heet en heel vochtig. Iedere dag een uur tot twee uur regen tussen pak hem beet vier en zeven in de middag en avond. Da's op zich wel mooi dat het zo voorspelbaar is want daar kun je je plannen op aanpassen. Al met al wordt het een mooie test of mijn van Maarten Ducrot gejatte lijfspreuk 'Hoe heter hoe beter' echt geldt.

HaiKou is verder niet zo veel aan voor zo ver ik het tot nu toe heb kunnen nagaan. Wel twee keer lekker gegeten, weer heel andere kost dan in Yunnan. Gisterenmiddag heb ik een uurtje rondgelopen maar toen moest ik echt weer naar binnen, in dat uur had ik anderhalve liter water gedronken, de stilte voor het naderende onweer bracht een loodzware en vochtig-warme lucht mee waarin ik niet kon blijven rondlopen. Hoop dat ik er een beetje aan ga wennen. HongKong zal overigens niet veel anders zijn.